ក

ចែ

ញី

ឈាម

ម្លិះ

សប្បាយ

សំ ____

ទំ ____

សាវ ____

ខ្ទេច ____

សម្អាត ____

តារា

សំរាម

ប្រញាប់

ចង្កេះ

សម័យ

សត្វ

អំពើ

កន្លែង

ផ្លែឈើ

សត្វ

និយាយឱ្យអ្នកណាម្នាក់ខ្លាច

ការសម្រេចចិត្តដោយឥតកែប្រែ

សេចក្ដីប៉ងចង់បានដោយខ្លាំងក្លា

ទីកន្លែងសម្រាប់ជ្រក

ដក

ច្រើន

ស្អាតបាត

នឹក

ល្វីង

សុខសាន្ត

បន្ត

រុងរឿង

ពិនិត្យ

ជំងឺ

កិរិយាសព្ទ

ពូសុកដាក់ទន់រកស៊ីធ្វើចម្ការ។

ឆ្មារដេញចាប់កណ្ដុររត់ពេញផ្ទះ។

សុខា _____ ដំបែ។

តាឃុំទះគោញី _____ ដៃ ។

ចៅបុលបានមើល _____ ទាត់យប់មិញ។

មីងឆ្លាំងហាន់ _____ ទុកលាយជាមួយទឹកឃ្មុំ។

មីងសានដើរ _____ ក្អមទឹកសំដៅទៅផ្ទះ។

សាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញជាសាកលវិទ្យាល័យដែលមានវ័យចំណាស់ និងទីធ្លាធំជាងគេ។ អគារធំ និងទំនើបច្រើនខ្នង ជាពិសេស អគារវិទ្យាសាស្ត្រ និងបណ្ណាល័យហ៊ុន សែនស្ថិតក្នុងបរិវេណដ៏ខៀវស្រងាត់នេះ។ ក្រៅអំពីអគារសិក្សាច្រើនខ្នង សាកលវិទ្យាល័យនៅមានស្រះទឹកធំ និងសួនច្បារដែលមានដើមឈើផ្ដល់ម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃគ្រប់រដូវទៀតផង។ និសិ្សតស្រី និងប្រុសមកពីសាកលវិទ្យាល័យនានាបានមកក្រាលកន្ទេលអានសៀវភៅ ឬពិភាក្សាគ្នាក្រោមម្លប់ដើម និងស្រូបខ្យល់ត្រជាក់បក់ចេញពីទឹកបឹង។ ទីតាំង និងទេសភាពនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញបង្កើតបានជារមណីយដ្ឋានតួចមួយនៅក្នុងទីក្រុង សម្រាប់និស្សិតមកសិក្សា និងលម្ហែកាយ។ ខ្ញុំពិតជាមានមោទនភាពដែលបានរៀន និងធ្វើការនៅទីនេះអស់រយៈពេលជិត៣០ឆ្នាំ មុននឹងខ្ញុំលាឈប់ពីការងារនៅឆ្នាំ២០១៦។

តើអ្នកសរសេរមានអារម្មណ៍បែបណាចំពោះអំណានេះ?
 

ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ខ្ញុំចូលរួមទិវាតាំងពិព័រណ៍សៀវភៅ។ នៅឆ្នាំ២០១៩ ការតាំងពិព័រណ៍ធ្វើនៅបណ្ណាល័យជាតិ ចាប់ពីថ្ងៃទី៧-៩ ខែធ្នូ។ មនុស្សចាស់ក្មេងស្រីប្រុសច្រើនកុះករចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះ។ ពិតជាគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ដែលឆ្នាំនេះមានអ្នកចូលរួមប្រហែលដប់ម៉ឺននាក់ ពោលគឺកើនឡើងច្រើនជាងឆ្នាំមុនចំនួនពាក់កណ្ដាល។ ក្រុមហ៊ុនបោះពុម្ពជាច្រើនដាក់តាំង និងលក់ផលិតផលរបស់ខ្លួន ដើម្បីកុំឱ្យអ្នកអានខកចិត្ត។ ភ្ញៀវបានដើរជាជួរៗពីតូបមួយ ទៅតូបមួយទៀតយ៉ាងមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ និងទឹកមុខញញឹម បើទោះបីជាអាកាសធាតុក្ដៅបន្តិចក៏ដោយ។ អ្នកខ្លះឈរអានសៀវភៅយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ អ្នកខ្លះអានបណ្ដើរ ជជែកគ្នាជាមួយអ្នកលក់បណ្ដើរ។ តូបខ្លះលក់សៀវភៅបំណិនទូទៅសម្រាប់មនុស្សចាស់។ តូបខ្លះសម្បូរសៀវភៅសម្រាប់ក្មេង។ មនុស្សម្នាក់ៗសប្បាយរីករាយនឹងទិវាតាំងពិព័រណ៍សៀវភៅខ្លាំងណាស់ ហើយពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំជួបគ្នានៅឆ្នាំក្រោយៗទៀត។

តើទិវាអំណានមានរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃ?
 

គ្រឿងញៀនផ្ដល់ផលអាក្រក់ដល់អ្នកប្រើប្រាស់ គ្រួសារ និងសង្គម។ វាបំផ្លាញសុខភាពអ្នកប្រើប្រាស់ ដូចជា ធ្វើឱ្យសាច់ឈាមស្លេកស្លាំង និងរាងកាយស្គមស្គាំង។ វាក៏ធ្វើស្មារតីវង្វេង និងបញ្ញាចុះខ្សោយ។ អ្នកប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនក៏ងាយនឹងបង្កអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារផងដែរ។ អ្នកសេពគ្រឿងញៀនហ៊ានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនានា ដូចជា លួច ឆក់ និងប្លន់ ដើម្បីបានប្រាក់ទៅទិញគ្រឿងញៀនប្រើ។ គ្រួសារដែលមានអ្នកសេពគ្រឿងញៀនជួបផលវិបាកច្រើន ដូចជា ការចំណាយប្រាក់ព្យាបាល ការបាត់បង់កម្លាំងពលកម្ម និងការអាប់ឱនកិត្តិយសក្នុងសហគមន៍។ លើសពីនេះទៀត គ្រឿងញៀនធ្វើឱ្យសង្គមជាតិបាត់បង់ធនធានមនុស្សសម្រាប់ចូលរួមអភិវឌ្ឍប្រទេសលើគ្រប់វិស័យ។ អ្នកត្រូវស្វែងយល់អំពីផលវិបាកនានានៃគ្រឿងញៀន ហើយនិយាយថា “ទេ” ចំពោះគ្រឿងញៀនគ្រប់ប្រភេទ រួមទាំងស្រា និងបារីផង។

ហេតុអ្វីសង្គមបាត់បង់ធនធានមនុស្សដោយសារគ្រឿងញៀន?